Omgaan met kanker: 3 manieren die helpen

Als je te maken hebt met kanker, dan moet je manieren vinden om daarmee om te gaan. Of je nu zelf te maken hebt met kanker, of je kent iemand met kanker, of je werkt met mensen met kanker… Hoe dan ook: het is heftig. Deze drie manieren helpen je omgaan met kanker.

Op deze pagina:
> Praat en huil
> Schrijven helpt je omgaan met kanker
> Naar buiten

geschreven door Stefan Verhoeve | Kanker


Voordat we verder gaan, wil ik het beste boek op dit gebied aanraden. De praktische gids als kanker je gezin raakt: mijn boek Kanker bij ons thuis.

Het boek staat vol tips. Kanker bij ons thuis zal je leren hoe om te gaan met kleine kinderen in zo’n situatie, hoe doe je dat met werk, hoe zorg je voor iemand met kanker?

Een boek voor gezinnen waar kanker is binnengekomen en iedereen daaromheen: van buren tot opa’s en oma’s, van schooljuf tot oncoloog.

Wil je het eerste hoofdstuk gratis ontvangen?
Vul je e-mailadres in en je ontvangt het direct in jouw inbox.

Kanker bij ons thuis van Stefan Verhoeve

1: Praat en huil

Toen er borstkanker geconstateerd werd bij mijn vrouw stond de wereld op zijn kop. Ze was hoogzwanger van onze tweede. Zoiets hoor je wel eens, maar het zelf meemaken; dat was andere koek.

De oncoloog gaf ons een advies tijdens een van de eerste afspraken: veel praten en veel huilen. Dat huilen was wel gelukt, maar praten? Ik heb daarmee moeten leren omgaan. Hoe praat je hierover, en met wie?

Mijn vrouw en ik hebben altijd goed kunnen praten. Dat was nog steeds zo, maar ik vond het ook fijn soms tegen iemand te praten die buiten het gezin stond. Ik leerde dat niet iedereen daarop zit te wachten. Dat doet soms zeer, maar uiteindelijk vind je vanzelf de personen die zich daar wel voor lenen. Eén of twee zijn genoeg. Mensen die je gewoon af en toe mag bellen en dan je hart uit kan storten.

Vraag het vooraf: mag ik gewoon even een emmer ellende uitstorten? Ik moet mijn verhaal kwijt. En wauw, wat lucht dat op.

2: Schrijven leert je omgaan met kanker

Schrijven is voor mij de belangrijkste manier geweest om te leren omgaan met kanker in ons gezin. Ik begon met schrijven toen we al een paar maanden verder waren. Mijn vrouw werd plotseling opgenomen in het ziekenhuis. Haar broer was bij haar, zodat ik bij de kinderen kon blijven. De twee kleintjes sliepen en daar zat ik dan: op de bank voor mij uit te staren. Dat was het moment dat ik begon met schrijven: laptop open en typen, typen, typen.

Wat een opluchting was dat! Gewoon alles eruit, zonder volgorde, zonder verhaal. Ik bleef het doen en elke keer was het een stukje dat ik kwijt kon. Het kreeg als het ware een plekje buiten mijzelf en dat gaf enorme rust.

Toen ik het later teruglas, dacht ik: dit had ik aan het begin willen lezen. Het bleek dat ik alle tips, gedachten en twijfels had verzameld. Toen ben ik gaan herschrijven en met behulp van proeflezers, een corrector en redacteur is het uitgegroeid tot een boek. Kanker bij ons thuis is precies de gids die ik had willen lezen. Hoe mooi is het dat mijn verwerking nu anderen mag helpen.

3: Naar buiten

Frisse lucht helpt, zo simpel is het – ook in het omgaan met kanker. Niet alleen voor degene die ziek is, ook voor iedereen daarom heen. Ik probeer elke dag naar buiten te gaan, als is het maar even in de tuin (of op het balkon). Als ik een autorit kan vervangen door een tochtje op de fiets, dan doe ik dat. Tijdens de lunchpauze op werk zit ik niet in de kantine, maar loop ik een rondje door de buurt.

Beweging, en het liefst buiten, is zo waardevol. Het helpt je gedachten op een rij te krijgen. Het zorgt voor fysieke moeheid, wat heel fijn is bij al die geestelijke moeheid. Je geest, je gedachten, die draaien overuren door alles wat je meemaakt. Maar je lichaam, wat doet die? Door dat disbalans kan het gebeuren dat je slechter slaapt. Probeer daarom ook je lichaam een beetje uit te dagen, al is het maar 5 minuten. Begin klein, je hoeft niet meteen te gaan hardlopen. Een klein rondje wandelen door de buurt is al voldoende. En als je het hebt gedaan, dan zul je zien hoe trots je bent.

Er komt veel op je af. Soms teveel. Maar, geloof me, je kunt het. Ik wens je veel moed en kracht. In mijn boek Kanker bij ons thuis vind je nog meer tips en adviezen.