Zwanger en kanker. Dat zijn twee woorden die niet bij elkaar horen. “Slechts” 1 op de 1.000 vrouwen krijgt kanker tijdens de zwangerschap. We hadden het winnende lot getrokken: mijn vrouw kreeg borstkanker terwijl ze hoogzwanger van onze tweede.
Op deze pagina:
> De ontdekking: zwanger en kanker
> De behandeling en de baby
> Borstvoeding
geschreven door Stefan Verhoeve | Kanker
Voordat we verder gaan, wil ik het beste boek op dit gebied aanraden. De praktische gids als kanker je gezin raakt: mijn boek Kanker bij ons thuis.
Het boek staat vol tips. Kanker bij ons thuis zal je leren hoe om te gaan met kleine kinderen in zo’n situatie, hoe doe je dat met werk, hoe zorg je voor iemand met kanker?
Een boek voor gezinnen waar kanker is binnengekomen en iedereen daaromheen: van buren tot opa’s en oma’s, van schooljuf tot oncoloog.
Wil je het eerste hoofdstuk gratis ontvangen?
Vul je e-mailadres in en je ontvangt het direct in jouw inbox.
De ontdekking: zwanger én kanker
Onze tweede was op komst! De eerste werd bijna twee weken na de uitgerekende datum geboren, dus met ruim 38 weken op de teller zaten we er nog rustig bij. Maar toen… Mijn vrouw voelde een bobbel in haar borst.
We hadden vanuit de eerste zwangerschap goed contact met een lactatiekundige – een professional die onder andere helpt met het laten slagen van de borstvoeding. In eerste instantie dachten we dan ook aan een borstontsteking. Dat was wel vreemd, aangezien het kindje nog niet geboren was en er nog geen borstvoeding gegeven werd, maar het zou kunnen. Ook de lactactiekundige vond het vreemd, en raadde ons aan het even aan te kijken. Mocht het na twee dagen niet over zijn, dan voor de zekerheid even langs de huisarts; was haar advies.
De bobbel ging nergens heen. Dus op naar de huisarts. Onze huisarts nam geen enkel risico en nog dezelfde middag vonden de onderzoeken in het ziekenhuis plaats. Dit was op een vrijdag. Na een onrustig weekend met lekkende wondjes van de biopt (een prik waarbij weefsel wordt afgenomen en op kweek wordt gezet), volgende dinsdag de uitslag.
En toen… sloeg de arts met een hamer in ons gezicht. Bij wijze van spreken. Ze draaide er niet omheen: “Ga zitten. Ik heb slecht nieuws. U heeft borstkanker.”
De behandeling en de baby
De wereld stond op zijn kop. Kanker en zwanger. En de baby dan?! Omdat de baby al zover ontwikkeld was, toen bijna 39 weken, was het advies eerst de baby te laten komen en daarna verdere onderzoeken te doen.
De dag na het nieuws, veranderde in de dag voor de bevalling. We probeerden zo goed en kwaad als het ging ons voor te bereiden op de komst van de kleine. Een dag na het nieuws werd mijn vrouw ingeleid en de dag daarna verwelkomden we onze tweede dochter.
Het is gek, maar de bevalling was prachtig. Af en toe kon ik met afstand naar haar kijken, voordat ik weer meeging in alle emoties en kracht. En toen dacht ik: als je dit kan – dan kan je kanker ook aan. Ik heb zo veel respect voor vrouwen, en helemaal tijdens een bevalling. Die energie, die moed, die moeten we vasthouden – dat was alles dat ik dacht.
De behandeling startte daarna. Er volgende een spannende week, want pas na een week kon mijn vrouw door de scans om te kijken of er uitzaaiingen waren. De kraamweek was alles behalve wat we er ons van voorgesteld hadden.
Later die week hoorde we goed nieuws: geen uitzaaiingen. En week daarna kwam de eerste chemokuur.
Ik weet het: het is een heftig verhaal, dat ik hier zo ‘even’ vertel. In mijn boek Kanker bij ons thuis vertel ik het hele verhaal. Voel je vrij om het boek te lezen of contact met me op te nemen als dit verhaal je raakt.
Borstvoeding en kanker
Onze oudste had een lange tijd borstvoeding gekregen. Ik ben groot voorstander van borstvoeding, als het lukt natuurlijk. Het is een prachtige manier om je kleine te voeden en te voorzien van alles dat het nodig heeft. Helaas is kanker en borstvoeding geen mogelijkheid: door de behandelingen was het geven van borstvoeding uitgesloten.
Toen heb ik iets leren kennen waar ik nog nooit van gehoord had: donormelk. Andere mama’s die borstvoeding geven en meer melk hebben dan de kleine op kan, die doneren de melk aan babies van mama’s die geen borstvoeding kunnen geven. Je vindt verschillende van dit soort netwerken op internet. Bij ons wist de lactactiekundige hiervoor de beste adressen en betrouwbare netwerken.
Uiteindelijk hebben vele mama’s ons geholpen met kleine beetjes tot aan hele ladingen borstvoeding. Wij vroren de borstvoeding in – uiteindelijk hadden we meerdere vriezers in huis vol borstvoeding omdat we geen ‘nee’ durfden te zeggen. Zo blij waren we met het aanbod van deze mama’s. En zo hebben we onze kleinste maar liefst 7 maanden volledig borstvoeding kunnen geven. Weliswaar uit een flesje in plaats van de borst, maar hoe mooi is het dat mensen dat voor elkaar over hebben.
Er komt veel op je af. Soms teveel. Maar, geloof me, je kunt het. Ik wens je veel moed en kracht. In mijn boek Kanker bij ons thuis vind je nog meer tips en adviezen.
Hier vind je alle artikelen over kanker.